سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی پیام‌رسان پارسی بلاگ پست الکترونیک درباره اوقات شرعی

85/12/13
2:53 ص

      

     بنا به گمانی تلفظ دقیق این نام رِشت بوده که آن نیز از بن ریسیدن گرفته شده است و دلیل این نام گذاری مطرح بودن این شهر در تولید رشته های ابریشمی دانسته شده.

    رشت به فتح ر به معنای مکان پست و زمین در گودی واقع شده میباشد . باتوجه به اینکه دریا در فاصله سی کیلومتری آن قرار دارد و ارتفاع بیست وچند متری پایین تر از سطح دریا (تقریباً هر کیلو متر حدود یک متر)زمانی که مسافران و بازارگردان‌ها ( بازار مج‌ها) از شهرهای اطراف وارد آن می‌شدند به ناحیه‌ای که نسبت به زمین‌های اطراف آن در گودی قرار گرفته برخورد می‌کردند. با توجه به وجود بازارهای هفتگی و محلی در این شهر عبارت رشتِ بازار(rasht e bazar)به معنی بازار درگودی قرار گرفته با حذف کلمه بازار آن به رشت تبدیل شد. از دیگر دلایل نامگذاری رشت کلمه " رش " به معنی باران بسیار ریز میباشد. زیراآب و هوا در این منطقه تقریبا" 8 ماه از سال بارانی می‌باشد که نوع باران رش بوده و تا 4 روز در هفته نیز ممکن است ادامه پیدا کند . در این صورت رشت یعنی مکانی که در آنجا باران به صورت مداوم می‌بارد و این در واقع خصوصیت اصلی این شهر است که میتوان آن را شهر باران نامید . شهرستان رشت مرکز استان گیلان با مساحتی در حدود ۱۶۰۰ کیلومتر مربع در ۴۹ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی و ۳۷ درجه ۱۶ دقیقه عرض شمالی واقع شده است و از شمال به بندر انزلی ، از جنوب به رودبار و از شرق به آستانه اشرفیه و از غرب به فومن محدود می‌باشد . به روایت کتب تاریخی سابقه شهر رشت مربوط به پیش از اسلام و در دوره سامانیان می‌رسد .

    بدین شکل که در ابتدا رشت به صورت روستایی بزرگ میان یک فضای جنگلی بوده و از آبادی‌های کهن ایران بشمار می‌رفته که نامش در کتاب حدودالعالم به سال 372 هجری آمده است . در خصوص نام رشت هم نظرات متعددی وجود دارد . از جمله معروف به ( بیه ) یعنی مصب بین دو رود یا ( دارالمرز ) یعنی سرزمین پست و گود (جلگه ) و یا به نظر علی‌اکبر دهخدا چون ساخت اصلی شهر در سال 900 هجری بوده و کلمه رشت در حساب ابجد 900 است این نام را انتخاب نمودند . قومیت مردم رشت گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پس تکلم می‌کنند . مذهب اکثریت مردم شیعه اثنی عشری است ولی تعدادی اقلیت مذهبی از سال‌های بسیار دور در کنار دیگر مردم رشت زندگی می‌کنند.

 معرفی اجمالی تاریخ فرهنگ آیین ها و سنت های استان

به طور کلی در مناطقی که پایه و اساس زندگی بر پایه اقتصاد و کشاورزی( زراعت, باغداری, دامداری) استوار باشد، توجه ویژه‌ای به مسائل اقلیمی و به تبع آن به مسائل مربوط به گذشت ایام و ماه وسال و به طور کلی تقویم زمانی می‌شود . این تقسیم بندی، در تمام مناطق کشورمان علاوه بر تقسیمات رسمی سال، به منظور مشخص کردن ایام کشت, داشت و برداشت تقسیمات خاصی رادر اصطلاح محلی دارا می‌باشند. لذا نگهداری حساب زمان و تقسیم بندی سال و انطباق آن با نیازها و شرایط هر زمان و مکان ،از جمله پیچیده ترین مسائل فرهنگی است که توجـه ویــژه به آن گـره‌گشای بسیاری از مشکلات است . در گیــلان امروزه سه گونه متفـاوت گاه شماری معمول است: سال قمری: که شامل 12 ماه 30روز است و حساب آن را با تغییرات ماه نگه می‌دارد. سال قمری با محرم آغاز و با ماه ذیحجه پایان می‌پذیرد. برگزار‌ آیین و مراسم مذهبی اسلامی با این تقویم انطباق دارد.

سال خورشیدی: شامل دوازده ماه از فروردین تا اسفند ماه ، مطابق تقویم رسمی کشور است. سال خورشیدی یا شمسی به حساب تغییرات خورشید تنظیم شده است و از 365 روز تشکیل می‌شود. گاه شماری محلی با توجه به منطقه ،به گاه شماری دیلمی, گالشی و در مازندران به گاه شماری طبری موسوم است. در این گاه شماری، سال شامل؛ 12 ماه و 30 روز و 5 روز«پنجک» است. نام این ماه‌ها در نواحی مختلف گیلان تفاوت‌هایی دارد, اما ترتیب آنها در هر جا که این تقویم رواج دارد تقریباً همانند است.

        

        

Go to fullsize image  Go to fullsize image  Go to fullsize image Go to fullsize image

Go to fullsize image  Go to fullsize image  Go to fullsize image   Go to fullsize image


  
مشخصات مدیر وبلاگ
 
لوگوی وبلاگ
 

عناوین یادداشتهای وبلاگ
خبر مایه
بایگانی
 
لینک‌های روزانه
 
صفحه‌های دیگر
دسته بندی موضوعی
 
لوگوی دوستان
 
دوستان
 
موسیقی


ترجمه از وردپرس به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ